top of page

Mijn verhaal : 1997-2005

Als jonge student was er steeds een enorme aantrekkingskracht tot de natuur en al wat zich daarbij betrokken hield. Hierdoor werd ik op zeer jonge leeftijd geïnspireerd door Shamanisme (Asterix en Obelix / Herne in de series van Robin Hood) en al wat daar nog van overbleef in onze moderne wereld. Een geloofsovertuiging die zich niet berust op het verheerlijken van 1 godsbeeld, maar alles rond ons aanschouwt als goddelijk. Ik liet mijn aandacht daardoor nogal gauw vallen op filosofiën en geloofsovertuigingen die sterk geworteld zaten in shamanistische culturen. Ik las vooral boeken die mij beter inzicht gaven over de culturen die aan de orde waren bij nog steeds bestaande Indiaanse stammen en die vandaag hun spirituele manier van de wereld zien nog steeds hanteren. Deze kennis bleek ook duidelijk een link te leggen naar enkele van de Oosterse geloofsovertuigingen, gezien zij een belangrijke overeenkomst hadden, namelijk de houding van het lichaam en de mogelijkheid het lichaam te voorzien van een tot toen nog voor mij onbekende energie die het lichaam zou kunnen manifesteren. 

Zo vond ik bijvoorbeeld de monniken die het Zen Boudhisme bestudeerden en martiale kunsten beöefenden geïnspireerd door de natuur die hen omringde zeer aantrekkelijk. Die zag ik voor het eerst samen met Meester Walter Toch in de Marlène de Wauters' Sportshow op VTM begin jaren '90, Walter was toen de eerste westerling die in Songshan Shaolin Wushuguan, in China, na verschillende bezoeken, een graduaat behaald had (1990). Want daarvoor kende ik Shaolin monikken enkel van in  'kungfu' films en stond ik er eigenlijk niet bij stil dat deze (nog steeds) bestonden. Er waren ook elementen in onze dagelijkse samenleving die ik niet echt begreep, die duidelijker werden door hier meer en meer over te leren. Ik werd student in de beeldende kunsten, en al gauw getuigden ook de beelden die ik daarin voortbracht beïnvloedt te zijn door vele aspecten uit deze kennis.

Ik ontdekte ook dat het preventief sterker maken van het lichaam essentiëler was dan het behandelen van een verziekt lichaam. Op die manier ontstond mijn zoektocht naar Shaolin's martiale kunst en hoe ik daar een beter contact mee kon hebben.

Ik volgde toen vrije beeldende kunst in Gent aan het Stedelijk Kunst Instituut en gezien ik daar mijn zoektocht startte, kwam ik toevallig in contact met de 'Belgian Shaolin Academy' olv Walter Toch, in Gentbrugge. www.shaolin.be

 

Vanaf 1997 volgde ik daar 'Shaolin Quan'.

Toen ik bij Meester Toch les volgde ondervond ik al gauw hoe zwaar deze opleiding was en kreeg mijn lichaam het vaak hard te verduren. Na enkele jaren deze intensieve leerschool te ondergaan kreeg ik plots een onverwachte tweede invloed in mijn opleiding die later van cruciaal belang bleek te zijn.

Mijn moeder werkte toen op het secretariaat van de Vrije Ateliers en stond in voor het organiseren van verschillende projecten in samenwerking met het Cultureel Centrum van de Stad Sint-Niklaas. Op die manier kwam zij ook in contact met een verscheidenheid aan cursussen die daar gegeven werden o.a. calligrafie en taiji op dat moment gegeven door Meester Si Gingcong uit Shanghai, die zich in België komen vestigen was. Van het één kwam het ander en al gauw hoorde Si Gingcong dat ik ook een groot liefhebber was van Chinese martiale kunst. Si Gingcong overtuigde mij dat een externe stijl beoefenen altijd zou gepaard moeten gaan met het beoefenen van een interne stijl zoals 'taiji'. Dus na 2 jaar enkel bij 'Sifu' Toch te trainen begon ik deze lessen in 1999 te combineren met die van Si Gingcong.

Bij 'Sifu' Toch studeerde ik die jaren vooral Shaolin 'ji ben gong' of basis en de basis vormen zoals 'Tongbi', 'Xiaohong', 'Dahong', 'Qiqing', 'Luohan' en 'Yinshu gun' (stok). Bij Si Gingcong studeerde ik Yang stijl '24-vorm', '48-vorm', '32-zwaard' en Wu stijl '83-vorm'.

 

Eind jaren '90 begonnen de deuren naar China steeds wijder open te gaan en er kwamen toen ook steeds meer Chinese shows naar Europa. Onder andere ook van Shaolin. Maar niet alleen shows, maar ook in de filmwereld won de martiale kunst uit China opnieuw enorm veel populariteit, ik denk dan vooral aan 'Crouching Tiger, Hidden Dragon' van Ang Lee (2000) wat een echte mijlpaal is voor dit genre in deze periode. Ikzelf was toen al een 10 tal jaar geobsedeerd door 'kungfu' films, maar 'dit' was echt de periode dat het genre doorbrak tot het grote publiek. Wat ook veel voor de martiale wereld betekende, het beoefenen van Shaolin samen met monikken uit Songshan werd steeds populairder, overal zag je publicaties van workshops met monniken uit China. Walter Toch had begin jaren '90 al samengewerkt met meesters uit China, zoals Jiao Hong Bo en Shi Xing Peng uit Shaolin en Chen Shitong van de Chen familie. Dus gauw hadden ook wij de kans bij 'Sifu' Toch monniken te ontmoeten die bij hem les kwamen geven.Dit in samenwerking met Joost Warsanis van de Shaolin Federatie uit Nederland. Het was toen dat ik voor het eerst 2 shaolin coaches mocht ontmoeten en samen met hen kon trainen. De eerste was Shi Heng Yi en de 2 de was Shi Heng Jin (of 'Tommy' Wang Jin Long), beide kwamen voor verschillende periodes verschillende vormen met ons delen. 

Meester Walter Toch tijdens eerste reizen in China '87-'90
Thomas Roelant met Shi Heng Yi in W.Toch's Shaolin Academy
Thomas Roelant met Shi Heng Jin 'Tommy Wang' in W.Toch's Shaolin Academy

Ook met mijn leraar taiji, Si Gingcong, verbeterde steeds mijn relatie, hij volgde ook op de voet mijn opleiding bij Walter en gaf rond 2001 mij de kans zijn lessen taiji voor beginners in Sint-Niklaas over te nemen. Dit stimuleerde mij extra uren taiji naast mijn opleiding Shaolin te volgen en te herhalen. Ook organiseerde Si Gingcong elk jaar een viering rond de periode van het Chinees nieuwjaar. Tijdens deze viering liet hij mij ook steeds demonstreren niet alleen in taiji Yang, maar ook in Shaolin. Deze periode heeft dan ook tal van positieve reacties voortgebracht waardoor ik gestimuleerd werd de volgende stap te nemen in mijn opleiding, namelijk naar China trekken en voor lange periodes daar te gaan oefenen. In 2003 begon ik te zoeken op het internet en vond een site onder de naam Shaolin Viaggi , www.shaolin-viaggi.net, die schijnbaar nogal Italiaans gericht was. Maar toen ik deze een mail stuurde met mijn kennis en ervaring en wat mijn bedoeling was om in China Shaolin te komen oefenen. Kreeg ik een verbazingwekkend enthousiast antwoord van Antonio Han, Antonio was namelijk ooit 'de' contact persoon geweest voor Walter Toch toen hij eind jaren '80 naar China begon te reizen. En toen hij hoorde dat ik één van Walters leerlingen was, stond hij direct paraat om mij door mijn bezoek daar volledig te gidsen. Ik stond hier direct voor open gezien de totaal onbekende wereld die ik op punt stond te betreden, zonder enige kennis van de taal. Wat toch steeds voor velen een hoge drempel is alvorens China te bezoeken. Maar ook aan het thuisfront stond Si Gingcong volledig paraat mij te helpen tijdens mijn eerste bezoek aan China.

De reis of formule die ik geboekt had bij Antonio zag er als volgt uit, ik moest op eigen kracht ofwel in de luchthaven, ofwel in het treinstation van Zhengzhou geraken. Daar zou hij mij oppikken en mij tot in Dengfeng brengen. In de formule stond dat ik dan bij een meester thuis kon logeren en daar privé les zou krijgen van 's morgens tot 's avonds. Later zal u wel merken dat dit niet bepaald was wat ik kreeg, maar verder daarover meer.

Dus moest ik wel nog in Zhengzhou geraken op eigen kracht. Maar daar kon Si Gingcong mij zeker mee helpen. Ik boekte een ticket naar Shanghai en Si Gingcong zorgde er dat jaar voor dat zijn eigen bezoek aan het thuisfront parallel liep met mijn bezoek. Op die manier kon hij niet alleen er voor zorgen dat ik op een betaalbare manier veilig in Zhengzhou zou geraken, maar hij had mij er ook van overtuigd samen een taiji leraar te zoeken in Shanghai voor Chen stijl taiji.

T. Roelant met Antonio Han en zijn echtgenote van Shaolin-viaggi

Gezien mijn evolutie vond Si Gingcong dit de meest voor de hand liggende keuze, Chen stijl taiji is de meest originele stijl van taiji en heeft daardoor veel overeenkomsten met andere martiale stijlen zoals die van Shaolin.

Zo gezegd zo gedaan, in de zomer van 2004 vertrok ik naar China voor een reis van ongeveer 4 maand, waarvan ik een dikke maand in Shanghai zou spenderen en de rest in Dengfeng. In Shanghai verbleef ik de eerste week bij een contact dat ik had gelegd via mijn werk, en daarna verbleef ik voor de rest van de tijd in het Pu Chiang Hotel nabij de wereldbekende 'Bund' in Shanghai.

Ik sprak frequent af met Si Gingcong en samen gingen wij op zoek naar een geschikte leraar voor Chen stijl taiji.

Zo kwamen we uiteindelijk terecht in 'Renmin Park' of 'People's Park' in het centrum van Shanghai, nabij het bekende gebouw in Shanghai 'Park Hotel'. En het was hier dat wij de grote eer hadden voor het eerst grootmeester Wan Wende en zijn Shanghai Taiji Chen Associatie te ontmoeten. Met onder meer Jiang Liwei, Yang Naifan, Zhang Zhouji en Sang Xiling.

In Shanghai stelde meester Wan Wende voor om mij te introduceren aan de Chen stijl 83 vorm, maar mij daar een verkorte versie van aan te leren van 74 bewegingen. En dit elke ochtend samen met Zhang Zhouji, coach van de Shanghai Taiji Chen Associatie en onder toeziend oog van meester Wan Wende zelf (van 6u30 tot 8u30), behalve op zondag. Ondertussen spendeerde ik vaak de rest van de dag met mijn meester Si Gingcong, die mij ook introduceerde aan Yang Xiliang, een meester waar hij Wu stijl van geleerd had. Met Yang Xiliang deed ik toen enkele lange sessies handen duwen van 3 uur, maar al gauw was duidelijk dat mij focussen op één stijl tegelijk meer dan genoeg was op dat moment.

Si Gingcong op stap met Thomas Roelant in Qi Bao nabij Shanghai in 2004
Toegang 'Renmin Park / People's Park'
Shanghai Taiji Chen Associatie
Zhang Zhouji & Sang Xiling 'push hands'
Sang Xiling & Wan Wende 'push hands'

Na shanghai nam ik begin augustus 2004 de trein van Shanghai naar Zhengzhou in de provincie Henan. Waarvan ik het vermoeden had dat ik dus bij een meester thuis zou belanden voor Shaolin en daar de rest van mijn verblijf in China zou doorbrengen. Toen Antonio Han mij ophaalde aan het station in Zhengzhou, vertelde hij mij dat de afgelopen maanden de samenwerking tussen de meester waarbij men leerlingen thuis liet trainen ietwat verloederd was en dat men een nieuwe formule op touw had gezet, deze formule zag er als volgt uit... Antonio zou mij afzetten op een kleine Shaolin school, gerund door een voormalige monnik Shi Deqiang, en daar zou ik les krijgen, van wie en met wie was nogal onduidelijk. Op deze school zaten een 500 tal leerlingen en de oudste leerlingen van de school waren aangesteld als coaches van verschillende leeftijdsgroepen en disciplines. Toen ik toekwam op de school, Dengfeng Songyang Shaolin Wushu institute genaamd, waren er nog een 3 tal Italiaanse leerlingen aanwezig, 1 daarvan stond op punt zijn verblijf vroegtijdig te beëindigen omwille van blessure en een infectie, en de andere 2 zaten in hetzelfde schuitje als ik. Normaal gezien zouden we voor de prijs die we betaald hadden op de school moeten slapen ofwel moesten we extra opleggen om in een hotel te verblijven nabij de school. Maar na het verhaal van de Italiaan, die op punt stond te vertrekken, te horen, bleef ons nog weinig keuze. Deze had op de school gelogeerd, maar had hem tijdens de trainingen geblesseerd aan de enkel, die enkel was beginnen infecteren door naar het toilet te gaan. (In deze school waren de toiletten putten in het zand, in een bakstenen infrastructuur). Gezien dit mijn eerste bezoek was aan China en eerste reis die ik voor zo lang alleen deed, ging ik geen risico's nemen en koos ik en mijn 2 Italiaanse lotgenoten voor het hotel. In het hotel leerden we nog een 4de buitenlandse student kennen uit Bangladesh, maar opgegroeid en levend in Amerika.

Shaolin Songyang Academy in Dengfeng, provincie Henan, olv Shi De Qiang.

In het Songyang Shaolin Wushu institute kreeg ik samen met Pietro Biasucci en Gulio (wiens achternaam mij verloren is gegaan) les. Ash (uit Bangladesh) volgde les bij Shi Dechen, een ex monnik die ook een kleine school had in Dengfeng. Deze monnik had nogal wat bekendheid verworven door naast een samenwerking te doen met een Oostenrijkse school ook één van de eerste uitgebreide instructie video's uit te brengen voor Europa, of het westen. Deze video werd ook verkocht wanneer één van de eerste grote Shaolin producties (show)'The Wheel of Life' door Europa zijn tour deed. Hierdoor werd deze video enorm verspreid en werd deze monnik, Shi Dechen, die als hoofdpersoon van deze video reeks alles aanbrengt, enorm bekend.

Deze monniken geven zelf wel niet echt les aan buitenlanders, je krijgt steeds een coach uit de school aangewezen die samen met jou traint.

Wat ergens wel normaal is, gezien ons niveau als westerling vaak veel te laag ligt om van zo'n persoon les te krijgen. Dus voor ieder van ons was een coach toegewezen die samen met ons trainde, ik en Pietro hadden ongeveer hetzelfde niveau van ervaring dus kregen wij ook samen dezelfde coach, Wang Ya Sai. Gulio kreeg een 2de coach, gezien hij nog geen ervaring had met Shaolin. Het was eigenaardig om te zien hoe iemand zonder ervaring daar er iets van probeerde te maken, dapper, maar misschien toch niet het beste idee.

vlnr Thomas Roelant, Gulio, Pietro Biasucci (Italië) en Ash Faq (Bangladesh)
P. Biasucci, T. Roelant en Gulio
2de coach, T. Roelant en Wang Ya Sai
Wang Ya Sai, P. Biasucci en T. Roelant
Wang Ya Sai coach Shaolin quan

Indien u zou willen gaan trainen in China, zou ik op zijn minst toch eerst enkele jaren intensief in België oefenen vooraleer naar daar te vertrekken. We hadden dan nog het geluk van maar 4 uur per dag training te krijgen, 2 uur in de voormiddag, en 2 uur in de namiddag. Wat voor deze persoon op zich al een marteling was. Op zondag had iedereen vrij, en gezien we enkel buiten konden oefenen, was er op regenachtige dagen ook geen les. We hadden ook een hoofdcoach die altijd aanwezig was op de school en die toezag op de coaches die ons les gaven, of alles wel verliep zoals het zou moeten. Deze coach, Wang Wei Qiang, was broer van de monnik die de school leidde en onderdirecteur. Deze man nam ons vaak onder zijn hoede op vrije dagen en trok er met ons dan al eens op uit. Eigenaardig genoeg gingen we nooit naar Songshan, waar de Shaolin tempel lag. Daar moesten we op eigen krachten zien te geraken. Natuurlijk hield ons dat niet tegen en kon ik uiteindelijk zelf eens gaan polen waar de leraars van Walter Toch waren gebleven uit de jaren '80 en '90, vooral met name Jiao Hong Bo.

Zo zag ik de kans om op één van de laatste 4 weken een zondag op mezelf te vertrekken, dit was niet voor de hand liggend, ik sprak toen ook nog geen enkel woord Chinees, en om dan op het platteland, want dat is Dengfeng en Songshan tenslotte in vergelijking met Shanghai en Beijing, een taxi te kunnen pakken en die uit te leggen dat je naar Shaolin Tempel wilt gaan, is niet eenvoudig. Maar mits een beetje voorbereiding en al enkele woorden te kennen, viel dit best mee.

Mijn eerste ochtend in Songshan was een lang gekoesterde droom die uitkwam, het was prachtig weer en ik denk dat ik nog voor 8 u 's morgens aan de tempel poort stond, hopend op een stille kalme tempel met zo weinig mogelijk toeristen. Maar de tempel was toen volledig onder renovatie en lag er rustig bij, maar helaas onder reconstructie. De foto's hieronder vertellen min of meer het verloop van mijn eerste bezoek aan de Shaolin Tempel.

Nadat ik Shaolin Tempel had bezocht keerde ik terug tot aan de Wushuguan. Toen ik daar 's ochtends was aangekomen werd ik in principe aan één van de grootste scholen in Dengfeng en Songshan afgezet, namelijk 'Tagou'. Als je deze school dan langs loopt, kom je uit op de Wushuguan een tweede, maar zeer kleine school. Het verschil tussen de 2 is dat de 'Tagou' een privé instelling is en Wushuguan van de staat is. Wushuguan ligt hiermee direct verbonden aan de Shaolin tempel. De leerlingen in Wushuguan zijn dan vaak ook de elite die men vergaart uit eigen bodem maar ook uit scholen uit Dengfeng. Vanuit Wushuguan liep dan een mooie opgekuiste weg naar Shaolin Tempel. In Wushuguan mag men dan ook alle merchendising doen rond Shaolin Tempel, waar ook de live demonstraties deel van uit maken. Het was tijdens die demonstraties dat ik op het idee kwam de tolk van de voorstelling in het Engels nadien aan te spreken en te vragen of zij toevallig niet wist waar ik Jiao Hong Bo (één van de leraars van Walter Toch) eventueel zou kunnen vinden. Op die manier ontmoette ik voor het eerst Wang Ping tolk en vertaler Engels op dat moment in de Wushuguan, en voor ik het wist stond ik met haar op het bureau bij Technisch directeur van de Wushuguan Meester Jiao Hong Bo.

vlnr Thomas Roelant met Shi De Ding of mr. Jiao Hong Bo, Technisch Directeur Shaolin Wushuguan, 2004
vlnr Shi De Qiang met Thomas Roelant, Directeur / monnik,
Songyang Shaolin Wushu Institute in Dengfeng

Jiao Hong Bo was zeer opgetogen met mijn verschijning vooral wanneer hij had gehoord van Wang Ping dat ik een student van Walter Toch was. Hij ontving mij met open armen en we hadden een zeer hartelijk gesprek. Het was hier dat ik in overleg met hem, mijn plannen vormde voor het daaropvolgende bezoek in 2006 voor een zeer lange periode, van februari tot september. En met een veel intensiever trainingsprogramma, dan hetgeen waar ik op die moment mee bezig was. En met dat in het achterhoofd vond ik dat mijn eerste kennismaking met Dengfeng en Songshan toch hadden opgebracht waar ik op gehoopt had. Het zou niet voor het eerste jaar zijn, wat uiteindelijk wel een goede opwarmer bleek te zijn, maar de zaden voor de toekomst waren geplant.

Ik keerde Terug naar Dengfeng met veel goede hoop en vervolledigde de opleiding die ik kreeg op mijn school in Dengfeng. Die bestond er uiteindelijk uit van al wat ik al kende van basis vormen zoals, Tongbi quan, Xiao Hong quan, Da Hong quan, Lienhuang quan, Wubu quan... allemaal op te kuisen en van tempo en houding juist te zetten. We zagen wel een kleine dieren combinatie vorm van Wang Wei Qiang maar dit was steeds vluchtig als niemand het zag. Waardoor het moeilijk te herhalen en aldus te onthouden was. Deze vorm noemde hij Wu Xi Ba Fa. Al bij al was het een zeer mooie eerste ervaring. Ik behaalde mijn graduaat voor mijn basisvormen en smeedde enkele vriendschappen voor het leven.

Bij mijn afscheid in Dengfeng ontving ik mijn eerste rode boekje, nee, dit is niet wat u denkt, dit zijn de graduaten die u kan behalen op een school, hierin wordt leraar en school vermeld, alsook de vormen die ingestudeerd, herhaald of afgewerkt werden staan hier in met benaming en quotering van uw prestaties (zie pagina documenten). Tijdens mijn afscheid had ik toevallig het privilege en de kans Shi De Chen nog te ontmoeten en hem te bedanken voor de ongelofelijke motivatie hij ons in het westen gebracht heeft met zijn instructie video's. Het was een ware eer ook deze belangrijke figuur nog even te mogen ontmoeten voor ik terug vertrok naar Shanghai.

vlnr Thomas Roelant met Shi De Cheng, Wereldberoemde monnik,
heeft kleine privé school in Dengfeng

Ik had dus tijdens dit verblijf mijn eerste contact gemaakt met Wan Wende voorzitter van de Shanghai Taiji Chen Associatie, waar ik de daarop volgende jaren verder Taiji quan kon blijven studeren. En, ik had mijn contact gelegd met Jiao Hongbo Technisch Directeur van de Songshan Shaolin Si Wushuguan om ook daar de volgende jaren mijn studies verder te zetten in Shaolin quan.

Na mijn verblijf in China keerde ik terug naar België om zowel bij Walter Toch als bij Si Gingcong iets intensiever aan Shaolin en Taiji te doen. Bij Si Gingcong volgde ik zoveel mogelijk workshops mee en bij Walter Toch konden we regelmatig rekenen op de extra input van de jonge Shaolin coaches uit Zhengzhou, Shi Heng Yi en Shi Heng Jin. Zij brachten ons tijdens deze periode een waaier aan Shaolin workshops waaronder een kleine tijger vorm, Dapao quan, kleine arend vorm, kleine bidsprinkhaan vorm, competitie breedzwaard, competitie stok, qi-gong... Ook de relatie met deze coaches werd hecht gezien we al eens een woordje chinees konden uitwisselen (van de enkele woorden die ik toen kende). Maar ook aan inzet ondervond men Chinese invloed wat ook voor een betere verstandhouding zorgde tussen ons. Ik ontmoette Shi Heng Jin voor het eerst bij Walter Toch in het najaar van 2004 (denk ik), toen deden we één of twee workshops samen, later werd onze vriendschap nog beter toen we elkaar opnieuw ontmoetten in Songshan, China (2011).

In 2005 had er een hele reeks workshops plaats bij Walter Toch van Shi Heng Yi, dit was een reeks van 6 workshops. Hieronder een foto selectie uit enkele van deze workshops. Deze beelden geven ook de mooiste weergave van op dat moment 8 jaar training bij Walter Toch.

SHAOLIN YīNG QUAN of SHAOLIN AREND BOKSEN

Shi Heng Yi - Arend (70).JPG
Shi Heng Yi - Arend (68).JPG
Shi Heng Yi - Arend (59).JPG
Shi Heng Yi - Arend (143).JPG
Shi Heng Yi - Arend (65).JPG
Shi Heng Yi - Arend (153).JPG
Shi Heng Yi - Arend (158).JPG

SHAOLIN JìNGSàI DAO of SAOLIN COMPETITIE BREEDZWAARD

SHAOLIN TáNGLáNG QUAN of SAOLIN BIDSPRINKHAAN BOKSEN

Shi Heng Yi - Bidsprinkhaan (91).JPG
Shi Heng Yi - Bidsprinkhaan (85).JPG
Shi Heng Yi - Bidsprinkhaan (74).JPG
Shi Heng Yi - Bidsprinkhaan (84).JPG
Shi Heng Yi - Bidsprinkhaan (143).JPG

SHAOLIN DAPAO QUAN of SHAOLIN GROOT KANON BOKSEN

SHAOLIN JìNGSàI GUN of SHAOLIN COMPETITIE STOK

Uiteindelijk werden deze workshops met als apotheose, gevolgd door het gevechtssportgala te Gent georganiseerd door Meester Walter Toch, Shaolin Academy Belgium. Ook toen werd er een enorm goede band gevormd tussen Shi Heng Yi en mezelf, Shi Heng Yi was de eerste monnik die ik ontmoette bij Walter Toch voor ik in 2004 naar China vertrok.

GEVECHTSPORTGALA BLAARMEERSE GENT 2005 OLV MEESTER WALTER TOCH, SHAOLIN ACADEMY BELGIUM

Vechtsportgala (81).JPG
Vechtsportgala (85).JPG
Vechtsportgala (95).JPG
Vechtsportgala (107).JPG
Vechtsportgala (105).JPG
Vechtsportgala (104).JPG
Vechtsportgala (282).JPG
Vechtsportgala (50).JPG

Mijn studies en job lieten het op dat moment bijna toe om terug te keren naar China om daar voor een nog langere periode te verblijven dan voordien, zowel in Shanghai als in Songshan. Bij 'VIDEO' vind u de videoverslagen die ik van mijn eerste reizen in China maakte. Zo krijgt u ook een bewegend beeld van mijn eerste ervaringen zowel in 2004 maar ook daarna in 2006, 2008...

2006 - 2018

Na mijn ontmoeting met Jiao Hong Bo had ik mijn zinnen gezet op zo vlug mogelijk terug keren voor een langere periode. Deze keer zou ik 2 maand verblijven en trainen bij de Shanghai Taiji Chen Associatie en van daaruit terug naar Songshan trekken om daar voor 6 maand te verblijven en te trainen in de Songshan Shaolin Si Wushuguan.

Ik vertrok begin februari 2006 net na het lentefeest in China, naar Shanghai. Gezien ik hier deze keer langer dan 1 maand zou verblijven had mijn coach Zhang Zhouji ervoor gezorgd dat ik bij één van haar vrienden, Yang Yang genaamd, kon verblijven. De plaats waar Yang Yang zijn appartement had was een oude appartement wijk in het hartje van Shanghai, nabij Jing'an Temple. Het was dus een ideale basis om van daaruit naar mijn lessen te vertrekken, maar ook om Shanghai beter te leren kennen. Yang Yang is programmeur van beroep, gezien hij vroeg in de ochtend Taiji beoefende en vaak 's avonds op zijn werk bleef slapen zag ik hem in de week bijna nooit. Dit gaf mij wel een heerlijk gevoel van een beetje op mezelf tussen de bevolking te leven, en daar niet te zijn als tourist.

shanghai 11 feb (2).JPG
shanghai 08 feb (3).JPG
shanghai 06 feb (2).JPG
shanghai 07 feb (5).JPG
Verblijfplaats in Shanghai, Jing'An Temple district, Changde street.

Ik beoefende taiji in de ochtend van 6u30 tot 8 à 9 uur, afhankelijk van mijn coach Zhang Zhouji haar agenda. Via vrienden uit België die mij ook geholpen hadden de eerste week in Shanghai in 2004, had ik iemand leren kennen die op dat moment ook bezig was met het oprichten van een Taiji school voor zowel Chinese als westerse studenten. Ik kon in de ruimtes van deze school toegang krijgen en daar kon ik dan ook steeds in de dag terecht om wat te herhalen. Zo vulde ik mijn dagen met in de voormiddag wat gaan herhalen in deze school en de namiddagen reserveerde ik om er dan eens op uit te trekken en wat dingen te bezoeken in en rond Shanghai. Hoe langer ik in Shanghai verbleef hoe meer ik van deze stad ging houden, vooral het voedsel en de mensen zijn een deugd om te ontdekken.

Shanghai, Renmin Park, Taiji met Shanghai Chen Style Taijiquan Association.

Ik studeerde de Chen stijl 'Yi Lu', 'eerste vorm', verder bij Zhang Zhouji. Maar tijdens het proberen doorgronden van mijn dag dagelijkse bewegingen die ik opnieuw aangeleerd kreeg stelde ik vast dat dit geen zaak van enkele maanden ging worden, maar van enkele jaren. Het werd toen voor mij ook duidelijk dat het doorgronden van Taiji een levenswerk zou worden en nog veel tijd in beslag zou nemen. Op dat moment begon ik te denken aan het eventueel uitnodigen van mijn coach Taiji naar België toe om op die manier niet alleen extra onderricht te krijgen, maar ook mijn leerlingen de kans te geven van met mensen uit China die zo gedreven zijn in dit vak, te kunnen samenwerken en les volgen. Ik stelde dit toen voor aan mijn coach Zhang Zhouji en samen brachten wij dit naar voor bij (grootmeester) Wan Wende, voorzitter van de Associatie. Wan Wende die steeds open gestaan heeft voor het Westen, ging direct akkoord, en gaf Zhang Zhouji en mezelf het groene licht om deze samenwerking op touw te zetten. Zo plande we een eerste bezoek aan België voor Zhang Zhouji in de zomer van 2007.

Shanghai, Renmin Park, Taiji met Shanghai Chen Style Taijiquan Association.

Yang Yang die mij toen wat begeleide in Shanghai nam mij ook mee naar een korte workshop taiji, die gegeven werd in een stad nabij Shanghai, Kunshan genaamd. Deze workshop werd gegeven door niemand minder dan Chen Yu, kleinzoon van Chen Fake en zoon van Chen Zhaokui. Deze familie afkomstig uit Chenjiagou heeft de naam van taiji voor het eerst een naam gegeven te hebben en worden vaak aanzien als de ontwikkelaars van taiji op zich, Chen Fake en zijn zoon Chen Zhaokui staan dan weer gekend om de oude Chen stijl aan te passen naar de modernere versie ervan de 'Nieuwe Chen stijl'. Chen Yu draagt deze erfenis dan ook verder tot op vandaag. Dit werd ook gestimuleerd door mijn meester in Shanghai Wan Wende omdat hij ook ooit leerling was van Chen Zhaokui. Na mijn korte ontmoeting met Chen Yu nodigde hij mij uit om ook bij hem in Beijing op bezoek te komen, op het einde van mijn verblijf in China.

shanghai 15 april (6).JPG
shanghai 15 april (14).JPG
Shanghai, Renmin Park, Meester Yang Naifan.

Na mijn 73 vorm (verkorte 'Yi-lu', eerste vorm) in Shanghai volledig herzien te hebben, plannen gemaakt te hebben voor de nabije toekomst en Shanghai weeral wat beter te leren kennen. Was het hoog tijd om mijn reis verder te zetten, het was ondertussen bijna April en tijd om de trein naar Zhengzhou te nemen.

songshan 17 april (1).jpg
songshan 17 april (3).JPG
songshan 17 april (5).JPG
songshan 17 april (6).JPG
songshan 17 april (7).JPG

In Zhengzhou werd ik met open armen ontvangen door enkele afgevaardigden van de Songshan Shaolin Si Wushuguan. Men nam mij mee naar de school en tot mijn groot verlangen stopte deze keer mijn reis niet in Dengfeng, maar in Songshan.

Songshan 14 mei (7).JPG
Songshan 14 mei (1).jpg
Songshan 14 mei (9).JPG
Songshan 14 mei (10).JPG
Songshan 26 mei (1).jpg
Songshan Shaolinsi Wushuguan

Toen ik toekwam had ik eerst een gesprek samen met Jiao Hongbo en Wang Ping (vertaler op dat moment in de Songshan Shaolin Si Wushuguan). We stelden mijn programma op dat er vrij buitenaards uitzag als je dit bekeek :

05.00am - 07.00am : lopen en uithoudingsoefeningen

songshan 26 april (1).jpg
songshan 26 april (2).JPG
songshan 26 april (4).JPG
songshan 26 april (3).JPG
Songshan 16 juli (96).JPG
Songshan 5 juli (5).JPG
Songshan 5 juli (7).JPG

07.00am - 08.00am : Onbijt en even rust

08.30am - 11.00am : Basisbewegingen (niet in vorm) of recreatie, spelletjes (dassenspel, balspelen,...)

Songshan 5 juli (92).JPG
Songshan 5 juli (48).JPG
Songshan 5 juli (67).JPG
Songshan 5 juli (56).JPG

11.00am - 03.00pm : Lunch en platte rust

Songshan 11 juli (46).JPG

03.00pm - 06.00pm : Vormen oefenen.

06.00pm - 07.30pm : Avondeten en even rust

08.00pm - 10.00pm : Individuele herhaling en gaan slapen...

Songshan 13 juli (6).JPG
Privé coach Wang Lei Jun
Songshan 8 juli (59).JPG
Groeps coach van Groep A, team B (jongste groep) Bai Zhong Di
In het bureau met Technisch directeur Jiao Hongbo

Mijn leraars waren voor privé les Wang Leijun (aanvoerder 1ste demonstratie team groep A) en Bai Zhongdi (leraar van de jongeren groep van 1ste demonstratie team B). In deze groep zat nog 1 buitenlandse leerling uit Japan, Isamu Imamuru, die hier verbleef voor 12 maand. Iemand die toch wel een woordje Engels sprak en mij hierdoor toch wel wat Chinees bijbracht. Af en toe nam ook Jiao Hongbo mij apart op zijn bureau om mijn vooruitgang te bekijken en mij te wijzen op bepaalde richtlijnen. Dit aangezien hij zelf ook expert was in één van de vormen die mij aangeleerd werden, namelijk Shaolin Damo Jian (rechtzwaard).

De vormen die werden getraind waren Shaolin Luohan quan (Arhat), Shaolin Jingsai Dao (competitie breedzwaard), Shaolin Jingsai Gun (competitie stok), Shaolin Damo Jian (rechtzwaard), Shaolin Ba Duan Jin en Shaolin Qin-na (klemmen en zelfverdediging). Dit gedurende 6 maand.

Privé training 's ochtends met Wang Lei Jun
Groep A Team B groeps foto's met Bai Zhong Di (leraar) en Isamu Imamuru.

Tijdens deze 6 maand werden alweer vriendschappen voor het leven gemaakt met o.a. mijn leraars, mijn klasgenoten en met enkele leerlingen die toen in het demonstratie team A zaten zoals Zhang Bin en Shi Jianhu, beiden hoofdrolspelers in verschillende van Wushuguans producties. Ik sliep zelf in één van de kamers voorzien voor de oudere coaches die nog op de school residentie hadden op dat moment, op die manier leerde ik nog een grote naam kennen binnen de moderne geschiedenis van Shaolin quan, namelijk Chen Junjie of Shi De Qi, waar ik op dat moment al heel wat instructie video's van had gezien. Chen Junjie kwam vaak op mijn kamer kijken tijdens de rust of alles naar mijn zin was, want gezien ik in één van hun kamers sliep en niet op hotel, was dit zeer rudimentair. Geen douche, geen airconditioning, gedeeld toilet met de rest van het gebouw en een houten plank op 4 poten als bed.

Afscheid 2006 in Shaolinsi Wushuguan.

Ik at ook samen met de rest van de school, wat wel fantastisch was, de heerlijke verse lokale keuken was echt een opkikker tijdens deze harde lange trainingsdagen. Dit bestond uit, 's morgens fijngesneden aardappel met gekookte eieren en gestoomde broodjes, 's middags noedels en 's avonds gemengde schotels met rijst en/of gestoomde broodjes. Hier is dan ook mijn echte liefde ontstaan voor de Chinese keuken.

Naar het eind van mijn verblijf in Wushuguan was het dan ook een pijnlijk afscheid van niet alleen de plaats maar ook alle personen die hechte vrienden geworden waren. Ondertussen had ik ook reeds kennis gemaakt met de opvolgster van Wang Ping die later ook PR werd van Wushuguan, Liu Shanshan, zij verbleef op dat moment samen met haar vriend Dong Wei, fotograaf van Wushuguan, in hetzelfde gedeelte van de school waar ik sliep.

Songshan 16 juli (23).JPG
Overhandiging relatie en afscheidsgeschenk tussen Jiao Hong Bo  en Thomas Roelant met Wang Ping (PR Shaolinsi Wushuguan).

Ik vertrok in september 2006 naar mijn laatste halte van mijn verblijf in China, Beijing. Hier was het tijd om toch nog even tourist te zijn, toch kon ik dit nog combineren met enkele bezoeken aan Tiantan Park waar Chen Yu zijn vaste plaats had om les te geven. Met hem wisselde ik een beetje uit wat ik allemaal bijgeleerd had tijdens dit bezoek aan China en hij wijsde mij niet alleen op enkele aandachtspunten maar voorzag mij ook van lectuur en een heel pak video's om mee naar huis te nemen. Waarvoor ik hem zeer dankbaar was. Na dit korte bezoek aan Beijing was het tijd om terug naar huis te keren en de kennis die ik opgedaan had om te zetten naar de opbouw van mijn school in taiji en hopelijk in de toekomst ook voor Shaolin.

Beijing 22 juli (16).JPG
Beijing 22 juli (17).JPG
Beijing, Tiantan Park, Thomas Roelant met Chen Yu.
Beijing 22 juli (11).JPG
Beijing 22 juli (10).JPG
Beijing 22 juli (7).JPG
Beijing 22 juli (5).JPG
Grootmeester Chen Yu's klas in Tiantan park, Beijing.

2007

Zo bracht ik in 2007 Zhang Zhouji naar België om niet alleen aan mij verder les te geven in taiji Chen stijl, maar ook om haar kennis te delen met mijn leerlingen hier in Sint-Niklaas. Wij organiseerden verschillende workshops, lange workshops en korte kennismakingsworkshops waar iedereen op welkom was. Zo was er een lange workshop voor mijn gevorderde leerlingen, om de 73 vorm (verkorte versie van de Yi Lu, eerste vorm 83) aan te leren en bij te werken, een 20 vorm werd gegeven voor gedreven beginners en kennismakingsworkshops zoals Chen stijl 'basis, qi-gong en handen duwen' en Chen stijl rechtzwaard 8-vorm voor volledige beginners. We hadden ook de eer om bij mijn meester Shaolin Walter Toch een workshop 'basis, qi-gong en handen duwen' te geven aan hem en zijn leerlingen, waar we dan nog eens extra vereerd werden door het hoogstaand bezoek en deelname van één van werelds grote pop iconen Lou Reed. Tijdens Zhouji's verblijf gaf zij mij les in Yi Lu, Chen stijl rechtzwaard en breedzwaard.

11 aug (520).JPG
11 aug (402).JPG
11 aug (425).JPG
09 aug (13).JPG
12 aug (27).JPG
19 aug (164).JPG
11 aug (472).JPG
23 aug (30).JPG
19 aug (343).JPG
19 aug (428).JPG
19 aug (744).JPG
19 aug (664).JPG
18 aug (61).JPG
18 aug (143).JPG
18 aug (325).JPG
18 aug (574).JPG
27 aug (155).JPG
29 aug (243).JPG
27 aug (158).JPG
29 aug (76).JPG

2008

In 2008 keerde ik tijdens de lente voor een korte periode van 4 weken terug naar Shanghai, niet alleen om zelf verder te evolueren in mijn Chen stijl taiji, maar ook om verdere samenwerkingen en uitwisselingen op touw te zetten. Dit maakte mijn band met de Shanghai Taiji Chen Associatie en Grootmeester Wan Wende nog hechter. Na het grote succes van de eerste samenwerking, kon ik uiteraard opnieuw op hen rekenen. Niet alleen voor de daaropvolgende zomer van 2008, maar ook voor de zomer van 2009.

Shanghai mei 2008 (345).JPG
Shanghai mei 2008 (341).JPG
Shanghai mei 2008 (346).JPG
Shanghai mei 2008 (348).JPG
Shanghai mei 2008 (440).JPG
Shanghai mei 2008 (328).JPG
Shanghai mei 2008 (335).JPG
Shanghai mei 2008 (436).JPG
Shanghai, Renmin Park, laatste Taiji sessie met Grootmeester Wan Wende.

In de zomer van 2008 kwam Zhang Zhouji terug naar België om een 2de reeks workshops te geven, waaronder een uitgebreide workshop voor beginners 20 vorm, een uitgebreide workshop voor gevorderden 73 vorm, en de kleine kennismakingsworkshop van het Chen stijl rechtzwaard 8-vorm.

Workshop Chen 74 aug 2008 (741).JPG
Workshop Chen 74 aug 2008 (751).JPG
Workshop Chen 74 aug 2008 (752).JPG
Workshop Chen 74 aug 2008 (754).JPG
Workshop Chen stjl 20vorm 2008 (27).JPG
Workshop Chen stjl 20vorm 2008 (345).JPG
Workshop Chen stjl 20vorm 2008 (346).JPG
Workshop Chen stjl 20vorm 2008 (431).JPG
Workshop Chen stijl Jian 8 vorm 9 aug 20
Workshop Chen stijl Jian 8 vorm 9 aug 20
Workshop Chen stijl Jian 8 vorm 9 aug 20
Workshop Chen stijl Jian 8 vorm 9 aug 20

2009

In 2009 was er een 2de coach van de Shanghai Taiji Chen Associatie aan de beurt, namelijk Sang Xiling, zelf niet alleen lid van de Shanghai taiji Chen Associatie, maar ook coach Shaolin quan in Jing Wu guan, de legendarische school ooit opgericht door Huo Junjia in Shanghai. Misschien zegt u dit niks, maar denk maar aan de films van Bruce Lee (Fists of Fury) en Jet Li (Fearless) die over deze school en legendarische leraar gaan. Sang Xiling bracht ons ook een uitgebreide workshop voor beginners in de 20 vorm, maar bracht ook een uitgebreide workshop voor gevorderden in de 56 vorm (in China welbekend als de jingsai of competitie vorm). Voor de die hards bracht zij een workshop 'applicaties van Chen stijl taiji' en voor de prille beginners ook een 'basis, qi-gong en handen duwen' workshop. Tijdens deze periode leerde Sang Xilin mij in privé de Chen stijl 62 vorm zwaard.

Workshop Chen stijl 20 Vorm Sang Xilin a
Workshop Chen stijl 20 Vorm Sang Xilin a
Workshop Chen stijl 20 Vorm Sang Xilin a
Workshop Chen stijl 20 Vorm Sang Xilin a
Workshop Chen stijl 56 Vorm Sang Xilin a
Workshop Chen stijl 56 Vorm Sang Xilin a
Workshop Chen stijl 56 Vorm Sang Xilin a
Workshop Chen stijl 56 Vorm Sang Xilin a
Workshop Chen stijl 56 Vorm Sang Xilin a
Workshop Chen stijl 56 Vorm Sang Xilin a
Workshop Chen stijl 56 Vorm Sang Xilin a
Workshop Chen stijl 56 Vorm Sang Xilin a
Workshop Chen stijl applicaties Sang Xil
Workshop Chen stijl applicaties Sang Xil
Workshop Chen stijl applicaties Sang Xil
Workshop Chen stijl applicaties Sang Xil
Workshop Chen stijl Qi gong Tui Shou San
Workshop Chen stijl Qi gong Tui Shou San
Workshop Chen stijl Qi gong Tui Shou San
Workshop Chen stijl Qi gong Tui Shou San

2011

In 2011 keerde ik nogmaals terug naar China voor een korte periode om zowel in Shanghai als in Songshan mijn studies verder te zetten in beide disciplines. Helaas was dit deels om het overlijden van onze grootmeester Wan Wende te eren in Shanghai. Die als één van zijn laatste verzoeken gevraagd had aan zijn opvolger Yang Naifan om mij persoonlijk verder te onderrichten in Chen stijl taiji en mij ook lid te maken van de Shanghai taiji Chen associatie. Het was een heus verlies voor al zij die ooit van hem les gekregen hadden en dat was dat jaar ook te voelen aan de sfeer in het Renmin Park. Met gemengde gevoelens kon ik dan wel les krijgen van een grootmeester in eigen persoon, wat mij wel deed realiseren dat het hoogst noodzakelijk werd van in de toekomst ook zelf Chinees te leren spreken, schrijven en lezen. 

Aangezien dat jaar Jiao Hongbo vaak afwezig was in Shaolin, legde ik contact via Liu Shanshan met Chen Junjie of Shi De Qi om ook daar mijn studies verder te zetten. Wat eigenlijk fantastisch was, want op die manier leerde ik niet alleen Chen Junjie beter kennen, maar ook Han Xinqiang, iemand die ook in de moderne geschiedenis van Shaolin al serieus zijn stempel gezet had. Zo was hij onder meer ook één van de 4 monniken die samen met Jiao Hongbo België bezochten in 1990 en werkte hij samen met Shi Decheng aan de wereldberoemde 3 delige instructie video reeks die in de jaren 90 geproduceerd werd voor het Westen over Shaolin Quan. Van zowel Chen Junjie als Han Xinqiang kreeg ik les in Shaolin Qi Qing quan en Shaolin Tai Zhu Chan quan. Aangezien mijn verblijf niet zo lang was als het voorgaande kreeg ik voornamelijk privé les van deze 2 meesters.

Trainingssessie met Grootmeester Chen Junjie of Shi De Qi
P1070136.JPG
Grootmeester Chen Junjie of Shi De Qi
P1070085.JPG
Meester Han Xinqiang
Trainingssessie met Meester Han Xinqiang

Ik keerde na deze periode nog even terug naar Shanghai omdat Yang Yang mij nog wou introduceren aan een meester in Chinese wushu met een ongelofelijke kennis, meester Deng Yuanhong. Ik had ondertussen heel wat interesse ontwikkeld in Xing Yi en Bagua, twee stijlen die zoals taiji intern zijn maar dichter leunen aan het martiale. Hoewel hij toen nog terughoudend was om met mij kennis te maken was hij wel bereid om met mij te spreken en eventueel eens iets af te spreken voor de nabije toekomst. Hij sprak toen reeds over vele dingen die als muziek in mijn oren klonken en ik was zeker benieuwd om ooit ook bij hem eventueel een periode les te volgen. Met andere woorden een nieuw zaadje dat werd geplant voor de toekomst.

2013

In 2013 kwam ik terug naar Shanghai, vastberaden om mijn studies in Chen stijl verder te zetten bij meester Yang Naifan van de Shanghai Taiji Chen Associatie. Maar ook om bij meester Deng Yuanhong mijn studies in Xing Yi quan aan te vangen. Ik had op dat moment al een vaste job in het kunstonderwijs wat mijn verblijf in China wel enigszins beperkte en ik moest toen een keuze maken van ofwel terug naar Shaolin te trekken of mijn volledige verblijf in Shanghai door te brengen.

IMG_2981.jpg
IMG_3010.jpg
IMG_2980.jpg
IMG_3001.jpg
IMG_2979.jpg
IMG_3012.jpg

Gezien ik zeer geïntrigeerd was geraakt door mijn ontmoeting van deze laatste meester koos ik ervoor mijn verblijf te beperken tot Shanghai en enkel taiji en Xing Yi te volgen in Shanghai die zomer. Want niet alleen was het moeilijker dan ik dacht om een meester te vinden in Xing Yi, de lessen van meester Deng Yuanhong bleken ook extreem duur te zijn. Maar mijn keuze was gemaakt. Helaas was de tijd kort en dus was het ook moeilijk om veel te leren in één bezoek. Ik besprak dan ook met meester Deng Yuanhong of hij eventueel niet interesse had om mij in combinatie met enkele workshops voor mijn leerlingen verder te onderrichten in België. Waar hij opvallend genoeg direct voor open stond. Zo leerde ik van hem een goede basis in Xing Yi quan en hoopte ik op een goede samenwerking en uitwisseling van kennis in de nabije toekomst bij ons in België.

IMG_3074.JPG
IMG_3075.JPG
IMG_3056.JPG
IMG_3061.JPG
IMG_3053.JPG

2014

In de zomer van 2014 organiseerde ik dus het bezoek van meester Deng Yuanhong aan België. Hij zou mij verder onderrichten in Xing Yi quan en gaf 2 uitgebreide workshops aan mijn gevorderde leerlingen. Een taiji quan (combinatie van stijlen) vorm gebaseerd op de

vier windrichtingen / vier seizoenen en een taiji 48 vorm Chen en Yang stijl gecombineerd. Daarnaast gaf hij 2 kennismakingsworkshops één in Bagua en één in Xing Yi. Deng Yuanhong stond er wel op dat als hij kwam er één van zijn prominente leerlingen die vloeiend in Engels was meekwam om de lessen te ondersteunen. Maar al gauw bleek dat enkel zij les gaf en er ook al gauw een enorme discussie ontstond over geld. Wat toch wel een ietwat zure bijsmaak bracht in de relatie en niet getuigde van het overbrengen van kennis naar anderen maar eerder op het verdienen van zo veel mogelijk geld op zo kort mogelijke tijd. In de 4 weken van hun verblijf verergerde dit alleen maar en zelf had ik dit nog nooit meegemaakt met mijn andere relaties in China. Wanneer beiden dan nog eens begonnen neer te kijken op al mijn relaties die ik ondertussen opgebouwd had met de Shanghai Taiji Chen Associatie en Shaolin Wushuguan kreeg ik een enorm gevoel van respectloosheid en zelfs van jaloezie. Ook buiten de lessen die men gaf tijdens de workshops werd er total geen aandacht gegeven aan mijn verdere ontwikkeling op dat moment. Waardoor uiteindelijk de relatie helaas eindigde, want de kennis was er wel zeker, maar de overtuiging en het charisma ontbrak hen volledig. Met geen verdere samenwerking als gevolg.

IMG_4077.jpg
IMG_4142.JPG
IMG_3991.jpg
IMG_4328.JPG
IMG_4170.JPG
IMG_4169.JPG
IMG_4391.JPG
IMG_4422.JPG
IMG_4029.jpg
IMG_4038.jpg
IMG_4050.jpg
IMG_4056.jpg
IMG_4192.JPG
IMG_4216.JPG
IMG_4222.JPG
IMG_4198.JPG

In december 2013 hebben mijn vriendin en ik ons leven verrijkt met de geboorte van onze zoon, waardoor de daaropvolgende jaren er wel weinig mogelijkheid overbleef om nog voor lange periodes terug naar China te reizen. Ik concentreerde mij die jaren dan ook volledig op mijn eigen taiji school, het onderhouden van mijn kennis in Shaolin privé en later ook op het studeren van Chinees. Want desondanks ik voor een tijd niet meer naar China kon, was dit geen afgesloten hoofdstuk voor mij.

Wanneer ik in 2016 constateerde dat Wang Jinlong (één van mijn eerste Shaolin coaches bij Walter Toch) zelf een school begonnen was in België was ik dan ook zeer opgewonden om contact te leggen met hem, en eens te zien of het al dan niet mogelijk was van hem wat bijles te krijgen. Maar toen ik hem bezocht op zijn locatie te Melle bleek al gauw dat hij ook niet echt tevreden was met de situatie waar hij inzat, en hij reeds plannen aan het maken was om terug naar China te trekken. We hadden vele gesprekken samen, zowel bij hem, als bij mij thuis, als online, waaruit bleek dat Wushuguan, plannen heeft om in België een tak op te richten van hun school. Maar Jinlong had door zijn voorgaande relaties met Nederland en België niet de beste voedingsbodem om voor Wushuguan deze droom waar te maken. Jinglong overtuigde mij ervan dat als men in Wushuguan (Jiao Hongbo en Chen Junjie) over dit project sprak met hem, mijn naam al verschillende keren ter sprake was gekomen. Wat mij ervan overtuigde dat de relatie die ik door de jaren had opgebouwd met Wushuguan een unieke aard had. Dit bracht een droom terug tot leven die ik al lang koesterde, namelijk een eigen Shaolin school oprichten en dit eventueel in samenwerking met de Shaolin Wushuguan. Dit was dan ook de motivatie die mij ervan overtuigde dat het tijd werd om terug naar China te trekken en deze kans met open armen te grijpen.

2018

Zo plande ik mijn nieuw bezoek aan China voor de zomer van 2018. Dit bezoek zou dus vooral de aandacht leggen op een samenwerking op te bouwen tussen mezelf en Shaolin Wushuguan en oude vrienden op te zoeken van de Shanghai Taiji Chen Associatie te Shanghai.

Tijdens mijn voorbereidingen om mijn reis te starten in Shanghai kreeg ik wel het enorm slechte nieuws dat meester Yang Naifan, mijn leraar taiji in Shanghai, ondertussen zeer ziek geworden was, te ziek om nog dagelijks in het park te zijn. Gelukkig plande ik deze reis zodat ik hem dan toch nogmaals kon bezoeken in geval het de slechte kant op zou gaan, hoewel mijn bezoek hem blijkbaar nieuwe energie gaf want sindsdien is hij terug wat verbeterd. En onlangs kreeg ik zelfs het nieuws dat hij volledig hersteld is. Mijn bezoek aan Shanghai was desondanks meester Naifans slechte gezondheid toch een fantastisch wederzien van iedereen, Zhang Zhouji had ondertussen 2 kindjes Sang Xiling had er een 2de kindje bij en ook Yang Yang had een kindje gekregen en Jiang Liwei had een boek gepubliceerd ter ere van 100 jaar Wan Wende, geboren in 1918, vol prachtige foto's over de geschiedenis van deze charismatische persoon en iedereen die hij op zijn martiale weg ontmoette. We spraken veel af en maakten nieuwe plannen voor de toekomst, zo zitten er nieuwe workshops in de maak voor 2020 en zullen er nog vele bezoeken aan Shanghai volgen. Na met iedereen gesproken te hebben, meester Yang Naifan thuis te bezoeken. En allen samen, zelfs met Meester Yang erbij, nog een taiji sessie te doen in het Renmin Park was het tijd om naar Songshan te trekken.

mmexport1530949551918.jpg
mmexport1530949557119.jpg
mmexport1531029456627.jpg
mmexport1530962005384.jpg
IMG_8315.JPG
IMG_8320.JPG
IMG_8321.JPG
IMG_8299.JPG

Wanneer ik aankwam in Songshan op 8 juli had ik diezelfde namiddag direct een uitgebreid gesprek samen met Jiao Hongbo, Chen Junjie en Liu Shanshan (PR van wushuguan ondertussen). Tijdens dit gesprek toonde ik de mogelijkheden aan die ik had in het huis dat ik en mijn vriendin kochten in 2015. Mijn concept is om een school op te bouwen voor Shaolin en Taiji, die zich in de natuur, buiten bevind. Geen afgesloten ruimte dus maar een open overdekt platform omringd door groen waar door de 4 seizoenen heen les gegeven wordt. Vooral om een goede en gezonde atmosfeer te voorzien met veel zuurstof tijdens de opleiding die jongeren of volwassenen bij mij zouden volgen. Toen men zag waar mijn aandacht lag om dit op te bouwen, was iedereen zeer enthousiast over mijn plannen en concept en kon ik niet alleen rekenen op samenwerking, maar men heeft mij toen ook voorgesteld om eerste Belgische afgevaardigde te worden van Wushuguan. En om in België een effectieve tak van hun school op te richten. Wat ik uiteraard zonder twijfel direct aanvaard heb.
Voor de rest van mijn verblijf mocht ik terug mee trainen met het B team (jongste) van de 1ste demonstratiegroep, zoals in 2006, en gezien ik sinds de geboorte van onze zoon mijn eigen training Shaolin een beetje op de achtergrond geschoven had, lag de aandacht voornamelijk terug op kracht, flexibiliteit, en snelheid. Voor de rest herzag ik veel gekende leerstof om terug het Shaolin tempo erin te krijgen.

Songshan 8 juli (127).JPG
mmexport1531305960253.jpg
20180710_173728.jpg
Yan Zhijun.jpg
Terugzien van oude vrienden en bekenden vlnr Shi Tilong (2006), Shi Ti Long (2018), Zhang Bin en Shi Jianhu, en Yan Zhijun

Mijn klas

20180719_170449.jpg
mmexport1534408446067.jpg
20180726_172410.jpg
20180712_102204.jpg

Zalig was ook dat de trainer van deze groep mijn oude vriend uit 2006 Zhang Bin was en dat één van mijn klasgenoten uit 2006 coach was van het A team, Shi Tilong die ik ooit kende als 15 - 16 jarige, die ondertussen uitgegroeid was tot een grote man van 28 met gezin. Het wederzien van al deze vrienden bracht vreugde in mijn hart en al gauw bleek dat door mijn relatie met deze coaches, ik ook met open armen ontvangen werd door alle nieuwe jonge leerlingen in onze groepen. Ook het feit dat mijn Chinees al iets vlotter ging, absoluut nog niet wat het moet zijn, maar met kleine vooruitgang was de communicatie met de klasgenoten toch iets beter en daardoor werden de nieuwe en oude vriendschappen ook weeral iets hechter. Ook Shi Jianhu een oude vriend van 2006 en nu leraar in Nanjing en Boston liep één van de eerste dagen even binnen, tijdens een bezoek van hem aan Wushuguan, wat ook een hartverwarmend wederzien was.

Men introduceerde mij dit jaar ook aan Wechat, 'de' communicatie applicatie waar heel China vandaag mee communiceert, en die ook een fantastische vertaal functie heeft, waardoor ik ook direct in contact stond met oude leraars en klasgenoten die Wushuguan hadden verlaten. Nieuwe vriendschappen en oude vriendschappen werden dus bekrachtigd dit jaar. Zo kwam op een dag ook Liu Shanshan mij uit de les halen om thee te drinken samen met Chen Junjie en Wang Jinlong die daar op bezoek was met een leerling van hem, Sam Van Leent die ook in Nederland een kleine Shaolin school heeft opgericht. Tijdens ons gesprek was er ook duidelijk direct een goede band die voor samenwerking zou kunnen zorgen in de toekomst.

20180715_171612.jpg
20180713_172226.jpg
20180713_171543.jpg
20180731_153254.jpg
Thee ceremonie met Chen Junjie, Liu Shashan, Wang Jinlong en Sam Van Leent

Naar het einde van mijn verblijf toe werd dan nog een ceremonie georganiseerd voor de overhandiging van mijn certificaat van toelating overhandigt door Jiao Hongbo om een tak op te richten van Wushuguan in België.

mmexport1532943882185.jpg
mmexport1532944022203.jpg
mmexport1532943868179.jpg
Overhandiging MOU (Memorandum of Understanding) tussen Songshan Shaolinsi Wushuguan, Technisch directeur Jiao Hong Bo en Gezondheid Brengt Geluk, Thomas Roelant in Songshanan Shaolinsi Wushuguan.

Dit houd in, dat als ik daar binnen een jaar in slaag, ik kan rekenen op samenwerking en investering door Wushuguan in mijn school aan de hand van :

 

- Shaolin coach uit Wushuguan die les zal komen geven in mijn school voor lange periode van 2 à 3 jaar.

- Materiaal en infrastructuur om een ware traditionele Shaolin 'training tuin' op te richten.

- Toelating om de recent ontwikkelde 'Shaolin Duans' uit te reiken in mijn school.

- Uitwisselingen mag organiseren met Wushuguan voor Belgische jongeren die op zomerkamp willen komen in Wushuguan in groep of

  individueel.

- Coaches uit andere disciplines van Chinese martiale kunst via Wushuguan kan uitnodigen voor zomerworkshops hier in mijn school in

  België.

- Scholen uit België die interesse hebben om coaches naar hun school uit te nodigen ook via mij contact kunnen leggen en dingen

  kunnen organiseren met Wushuguan.

 

Met andere woorden blijven we vooruitgaan om een prachtig aanbod van deze Martiale Kunsten aan te bieden en te delen aan en met anderen over de hele wereld. Gezien Shaolin en Taiji mij altijd gezond en jong houd, is dit voor mij een beweegreden om deze prachtige leer door te geven aan onze komende generaties met openheid en transparantie. De droom om dit te verwezenlijken staat dus op punt een realiteit te worden in 2019. U zult de verdere evolutie van mijn verhaal hier steeds uitgebreid kunnen volgen, maar ook op diverse sociale media zoals Instagram, Twitter, Facebook en Wechat, indien u een vraag heeft of zo maar eens contact wil leggen, houd u niet in en contacteer mij. Mijn deur staat altijd voor iedereen en alle leeftijden open!!! U bent van harte welkom!!!

Lotus-Flower bruin.png
bottom of page